عصر های جمعه همه دلتنگی را بهانه می کنند انگار فقط همین عصرهای جمعه ست که همه

هم احساس می شوند

جمعه های عمرم را بی تو ورق زدم چند جمعه ی دیگر می آیی ؟ کاش می دانستم 

نکند بمیرم و جمعه ی عشق را نبینم ؟!

ترس دارد جمعه ها را شمردن و جلو رفتن

می دانم که می آیی از همان جایی که خدا دوست دارد

دوست دارم با شما دوست شوم یا به قول آغاسی کاش می شد که همسایه ی ما می شدی

بدی هایم را نگاه نکن ، سیاهی هایم را به رویم نیاور من با تمام جانم می خواهم با شما دوست شوم

غایبی و همه جا حاضر مرا مهربان ببین که دوست داشتنت را به دنیا نمی دهم

نوشته شده در یادداشت ثابت - پنج شنبه 92/9/8ساعت 5:9 عصر توسط نیلوفر نظرات ( ) |