زندگی

شبیه خوردن یک کاسه تخمه ی آفتابگردان است

اولین تخمه را که می شکنی دومی و سومی را بی اختیار بر میداری

تند و تند پشت سر هم تخمه می خوری

به دهانت مزه می کند

می شکنی و کیف می کنی

بی آنکه خودت بفهمی لبخند کمرنگی هم کنج لبت سوار می کنی

تا

یک تخمه ی تلخ می شکنی و شیرینی همه ی تخمه های قبلی را زهر میکند

آن وقت خودت  می شکنی

تا بخواهی سر پا شوی نیاز به خوردن یک کاسه ی دیگر تخمه داری !

 زندگی همین است ما تلاش می کنیم تا بهتر شود اما از فردایش

بی خبریم

عقیده ی شخصی

نوشته شده در یادداشت ثابت - شنبه 92/6/3ساعت 12:24 صبح توسط نیلوفر نظرات ( ) |