من از زیر همه ی کلمات که بازییم می دهند فرار می کنم کلماتی که مثل کف از دهان بیماران

مبتلا به صرع بیرون می آید بی اراده و در یک تشنج عاطفی

می دانی

شاید عیب از من ست که هیچ کلمه ای را نمی توانم فراموش کنم ، کلماتی که از زبان آدمهای

دوست داشتنی ام می شنوم در جایی از ذهنم حک می شود و تازگی ها به این

نتیجه رسیده ام که کسی ذهنش این جای متروک را ندارد و همه مبتلا به یک فراموشی

خاکستری می شوند

شاید ذهنم با همه فرق داشته باشد!

دلم را حسابی چلانده ، با حرف های سیاه و تیغ دار ، حالا مگر می شود که با یک ببخشیدعزیزم

همه چیز آبی شود  ؟

می گویند توبه وقتی حاصل می شود که از گناه پشیمان شده باشی واز گناهت بیزار

تو چطور می خواهی ببخشمت؟!!!

خدا نیستم که برایت شرط توبه بگذارم اما خدا هم نیستم که مهربانترین باشم

نوشته شده در یادداشت ثابت - جمعه 92/8/4ساعت 11:17 عصر توسط نیلوفر نظرات ( ) |