بیا نگاهم را به تو قرض می دهم از روزنه ی دید من

عشق بی پروایی دارد، نه دل شکستن ،نه رفتن ، نه جا زدن و نه ناامید شدن

در نگاهم همه چیز نیلوفرانه بود

از فرار که عشق حاصل نمی شود

می دانم که گاهی حقیقت آنقدر تلخ است که برای شیرین شدنش به دروغ

می گوییم دوستت دارم  اما چقدر گناه سنگین می شود از این جمله ی دروغی

 حقیقت تلخ نگاه تو بود به زندگی نیلوفری من

 

 

 

نوشته شده در یادداشت ثابت - یکشنبه 92/5/28ساعت 3:57 عصر توسط نیلوفر نظرات ( ) |