ظرافت نوشته هایم

برای خودم هم عجیب شده است

در یک روز تعطیل تو به ملاقتم می آیی و قرار هفته ی بعد را در

کافه ی مورد علاقه ام می گزاری

و

من به شوق دیدنت روزها را شب می کنم و شب ها با بی خوابی هایم

کنار می آیم

بدون هیچ گله ای از کسالت روزهایم و هیچ شکایتی از دیر به دیر دیدنت

فقط میبینمت شارژ می شوم برای زندگی کردن

و احساس می کنم با دیدنت شوق از سرو کولم بالا رود

و

اینجا من به این روز تعطیل می گویم

من تعطیل نیستم

میبینی ! انگار تو را دیده ام!

این فکرهای بی جان ، جان میدهند به من اما کاش زنده بودند

نوشته شده در یادداشت ثابت - پنج شنبه 92/6/1ساعت 4:7 عصر توسط نیلوفر نظرات ( ) |